Mijn interesse voor geschiedenis en specifiek de cultuurhistorie begon met een prachtige ouderwetse doos vol met oude familiekiekjes. Als kind mocht ik alleen maar kijken naar die doos, niet aankomen. “Kijken doen we met onze oogjes”. Alleen als we heel lief waren, kwam de doos te voorschijn en mochten we in het bijzijn van moeder naar de foto's kijken. Dan kwamen ook de verhalen. Nu staat de doos bij mij in een kast, de verhalen zijn verteld.

“Hoe vroeger anders werd” is de titel van het boek dat ik schreef over onze familiegeschiedenis. Het is een geschiedenis zoals velen die ook kennen: de geschiedenis van doorsnee mensen in een doorsnee maatschappij.