Straatverlichting in de jaren '50

Kees Eulink werd in de jaren vijftig van de vorige eeuw lid van de Culemborgse fotoclub. Samen met zijn vriend, de Culemborger Otto Weijsenfeld, trok hij Culemborg in om unieke hoekjes in beeld te brengen. Ze lieten zich inspireren door de opdrachten die ze meekregen. Straatverlichting was kennelijk één van die opdrachten.
Het valt op dat in de jaren vijftig de straatverlichting nog minimaal was in een stad als Culemborg. Zo net na de oorlog waren de sporen daarvan nog niet uitgewist; het was een tijd waarin er nog nauwelijks elektrisch licht, laat staan straatverlichting was in het boerenlandschap. Wat zullen de sterrenhemels er in die tijd mooi bijgestaan hebben! Je kunt je dat in deze huidige tijd anno 2024 niet meer voorstellen.
Het was in de jaren 1990 dat een oom van mij op zijn mobiel liet zien hoeveel lichtvervuiling wij in Nederland hebben. Ik schrok ervan en had er eigenlijk nog nooit zo bij stil gestaan. Later, toen ik als vrijwilliger aan de slag ging bij Museum Vliegbasis Deelen, viel het me ineens op: daar, in the middle of nowhere, schitterden de sterren aan de hemel! Het is er nog, maar je moet de plekken zoeken. Dat maakt de plaatjes die mijn vader schoot nu juist zo uniek. Ze geven een beeld van een omgeving waar rust en stilte nog alom aanwezig was.
