Mijn vader Kees Eulink zat bij de hobbyfotoclub van Culemborg in de jaren 50/60. Hij heeft een keer geëxposeerd in de kelder van het stadhuis. Hij won met zijn foto 'Het gesprek' de tweede prijs. De foto staat bij mij in huis en achterop staan alle gegevens, zoals belichtingstijd, cameragegevens etc. Alle foto's van die expositie zitten in een grote koffer. Ik denk dat hij best fanatiek was, want in zijn nog nooit ontwikkelde negatieven, kom ik bij het scannen zulke leuke plaatjes tegen!

'Het gesprek', ja, welke naam zou je hier anders aan geven? Ik denk: Culemborgse hangouderen! Wie zijn ze en waar staan ze? Geen idee, maar het geeft wel een leuk tijdbeeld!

Kees Eulink had net de militaire dienst achter de rug. In juni 1955 begon een nieuwe episode in zijn leven. Tijdens de dienst had hij kennis gemaakt met de radiotechniek en het stond voor hem vast: hij wilde in die richting verder. Om die reden had hij bij Soesterberg bij Radio Radar gesolliciteerd. Hij werd er aangenomen en het was een schot in de roos; het werk vond hij prachtig! 

Toen het bedrijf naar Rhenen verhuisde, werd de reis lastig. Eerst moest hij van Culemborg met de trein naar Utrecht en daarna verder met de bus naar Rhenen. "In die tijd was ik in Geldermalsen lid geworden van een fotoclub, samen met collega en Culemborger Otto Weijsenfeld. Een jaar later kwam er in onze stad ook een fotoclub waar we toen lid van werden. 

We hadden een donkere kamer waar we onze vergrotingen maakten en we deden aan onderlinge wedstrijden mee. Door deze stimulerende werking werd het peil van onze hobby flink omhoog gestuwd."

In 1957 exposeerde Kees met zijn foto's in de kelder van het stadhuis. Hij won met zijn foto 'Het Gesprek' een tweede prijs. het is een schitterende foto van een groepje hangouderen. De heren op de foto, allemaal met pet of hoed en lange herenmantel, lijken in een stevig dispuut met elkaar verwikkeld. De foto geeft een prachtig tijdbeeld van het toenmalige straatleven: op de stoep in het zonnetje tegen de gevel van een huis waar het raam met een papieren luxaflex is afgeschermd.

Kees was goed in portretfoto's, al zijn vrienden met vriendinnen en familieleden passeren de revue. Wie het zijn is helaas niet bij iederen te achterhalen. Bij sommige uitvergrote portretten staat een naam achterop. 

Kees fotografeerde het alerliefst het landschap, het Culemborgs platteland. Hij genoot van zijn struintochten door de velden om, vooral in de winter, de mooiste plaatjes te schieten. Soms experimenteerde hij met gekleurde lenzen, met wisselend succes. 

Natuurlijk zijn er de vele foto's die in opdracht van de fotoclub gemaakt zijn, variërend van stillevens tot actiefoto's. Hij fotografeerde opmerkelijk veel mensen in actie, zoals een jongetje op een paard tijdens het ringsteken, maar ook turnsters en een goochelaar. De Culemborger Carel Stol was een succesvolle goochelaar die in die jaren 50 en 60 overal uitgenodigd werd op feestjes, met name bij welgestelde familie's. Met de dierenarts Dersjant, die ook op de foto's van de goochelaar voorkomt, discussieerde Kees regelmatig over de verschillende fototechnieken. Wellicht had Kees het talent voor de fotografie van zijn vader geërfd, die in zijn jonge jaren als kermisfotograaf zijn kostje bij elkaar gescharreld had.

De stuwen - opdracht Culemborgse fotoclub

Het Culemborgs rivierenlandschap - struinen door het veld